Tja het moest er ooit van komen.Ook ik spring dan maar op de trein van de online dagboeken. Tussen alle rotzooi die her en der verspreid wordt op het internet kan het mijne er ook nog tussen. Het Megalomane in mij, de Aandachtszoeker, dwingt me deze schrijfsels dan ook online te publiceren. Stel dat mijn hersenspinsels verloren zouden gaan voor de eeuwigheid! Stel je voor.Hersenspinsels. Hersenstorm, noem het maar gerust. Eerlijkheid gebaart me te erkennen dat deze term niet door mezelf is uitgevonden. Maar mijn hersenen staan nooit stil en ik wil op alles reageren wat ik zie/hoor/voel/ruik… Deze waterval aan woorden moet er ooit uit. Een online dagboek is nog niet de slechtste oplossing hiervoor. Ventilatie van frustratie, agitatie, sensatie en degoutatie. En ik stoor er geen kip mee.

Daarnet werd ik achternagezeten door een Dikke Duitser, die het duidelijk op mijn achterbumper gemunt had. Daar kan ik echt niet tegen, dus koos ik voor een binnendoorweg om van hem af te komen. Het mocht helaas niet baten. De wagen, volgeladen met viriele jonkies, volgde mij alsof hij aan mijn trekhaak vasthing.

En wat doet een zichzelf respecterende 2cv dan? Precies.
De eerste verkeersheuvel was een lachtertje, dat merkte die bmw ook nog. De tweede was ook een eitje, het was dolle pret achter mij. Maar de derde zag er vervaarlijk uit. Gas geven, springen en hoppa! De jongeheren zagen het te laat. Ik zag de neus van hun auto de grond induiken en in een wolk stof gehuld werden ze steeds kleiner in mijn spiegel.

Het lachsalvo was dit keer geheel mijnerzijds.

Lente!!!! Alsof die nooit zou komen… Vorige week vroren de stoeptegels nog uit de grond en gisteren mochten we 17 graden optekenen!

Dus uiteraard de hele zondag in de tuin gewerkt. De afgelopen weken had zich het tuinwerk vooral beperkt tot opruimen, wat wel nodig was aangezien den hof jaren heeft dienst gedaan als opslagplaats van bouwafval. Een aanhangwagen vol rotzooi staat nu te wachten op de oprit om door onze Black Devil naar het containerpark getrokken te worden.

Maar al dat moestuingeplan, al die maanden van zaden kopen en sparen, al die boeken die zich als kennis in mijn hoofd hebben genesteld… dat riep om praktijk!

Dus gisterenochtend de regendreiging genegeerd (lang leve de Kempen: regen dreigt vaker dan die valt) en meteen mijn nieuwe tuinklompen vandunaldi uitgeprobeerd. Gewapend met allerlei zaden heb ik de moestuinier in mij de vrije loop gelaten. Een uur later was een half bedje aan diverse erwtensoorten gewijd, werden tussen de vorige week reeds geplante uien veelkleurige en ook bolvormige worteltjes gezaaid en bladsla werd naast de erwten-to-be ingezaaid. Meteen daarna kregen de bladsla en de zomerwortelen een dakje boven hun hoofd in de vorm van een koepelserretje, zo’n gaatjesplastic over vier halve hoepeltjes getrokken. Helemaal echt!

De lavendel gesnoeid, tijm voor het huis ook – jaha, omdat buxus veel te duur was, vonden we een tijmhaagje een goedkoop, geurig en wintergroen alternatief om onze “voortuin” op te fleuren. Al nemen nu paars-witte viooltjes die taak even op zich, want zo’n gesnoeijd tijmhaagje heeft maar iets zieligs en de dwergseringen zijn nog slechts takjes die uit de grond omhoog steken.

Ten slotte heb ik onze oprit met de hogedrukreiniger aangepakt. Tenminste, een stuk, want we hebben meer dan 25 meter oprit… pffff veel werk maar die dikke koeken mos mochten er nu echt wel eens af. Ik hou wel van groen, maar te is te. Plus we hebben nog een berg rijnzand liggen, die kan prima opgeruimd worden door tussen de voegen te keren. Iedereen blij.