Bokashi. Mij klonk het een week geleden ook eerder als een onbekende suhi dan als een thuiscomposteersysteem. Ik zag het vorige week in de biowinkel en het prikkelde mijn  nieuwsgierigheid. Omdat ik veel vers kook, hou ik bergen organisch afval over die men hier in A niet meer apart ophaalt. In de zomer verzamel ik de restjes voor de composthoop op de volkstuin, maar des winters ga ik daar zo weinig naartoe dat een composteersysteem thuis wel nuttig klinkt.

Ik had me al verdiept in de wormenbak. Wormen. Inderdaad. Yuk. Een compostvat op het terras is ook niet haalbaar, veel te groot.

Boor gaatjes in de bodem van 1 emmer.

Bokashi. Opzoekwerk leert me dat je twee afvalemmers en een zak met microben vandoen hebt. Je gooit groenafval in de emmer (mag zelfs gekookt zijn) en als je een laagje hebt, gooi je er een dun laagje microbenspul over. Als de emmer vol is, laat je hem twee weken in stilte fermenteren en daarna graaf je de inhoud van de emmer in zand in, om het nog eens twee weken te laten verteren tot perfect compost. Ondertussen word je al beloond met een kopje heerlijke compostthee (mjam) die uit het afval pruttelt tijdens het fermenteren. Fantastisch spul om aan planten te geven of zelfs de afvoerputjes mee schoon te maken. Kortom, wonderthee!

Twee emmers in elkaar en deksel erop.

Klinkt allemaal erg aantrekkelijk en eigenlijk net wat ik zoek… Wel erg duur: 60 euro. SLIK. Daar kan je veeeeeel vuilniszakken voor kopen.

Maar. Lang leve tinternet: je kan een bokashi emmer ook zelf maken! Dus ging ik aan de slag.

Nodig:

• Vier dezelfde emmers met een deksel. De broodjeszaak aan mijn werk doet mayonaise-emmers weg voor 25 cent per stuk.
• Een boormachine.
• Een zakje startspul: tarwezemelen met microben, kostprijs 6 euro. Te koop in mijn favoriete biosuper.

Werkwijze: een tiental gaatjes boren in de bodem van 2 emmers. Van de andere 2 emmers het hengsel en deksel afhalen. De gaatjesemmers in de gesloten emmers plaatsen, deksel op de gaatjesemmer en klaar! Zo simpel!

Vullen met groenafval. Patattenschillen, bv.

De bovenste emmer verzamelt het materiaal en het deksel zorgt voor de ideale omgeving en verhindert geuroverlast. Omdat er gaatjes in de bodem zitten, kan het overtollig vocht er uit druppen en wordt opgevangen in de onderste emmer. Dat snotvocht is dus compostthee, zoals de wollige ecotuinder het zo mooi verwoordt.

Waarom twee? Aha! Terwijl de ene staat te fermenteren, kan je de andere gebruiken om weer te vullen met groen- en kookafval.

Dus: tot hiertoe heeft mij de hele zwik 7 euro en een half uurtje werk gekost…
Binnen een paar weken zullen de eerste resultaten er zijn. Ik ben benieuwd!