de permanente angst
die me nu al overvalt
voor dat kleine wezentje

Dat ik het niet goed ga doen
dat meisje niet kan bieden
wat ze nodig heeft
Dat ik de energie
niet opbrengen kan
en toch nog
teveel
aan mezelf denken zal…

En ik weet wel
rationeel
dat het allemaal
wel goedkomt…
maar zo voelt het
even niet.