Greetings y´all vanop Isla Mujeres, eilandje in de blauwste en helderste der zeeën: de Carraïbische. Vlak tegenover Cancùn, maar helaas al lang niet meer het slaperige eilandje van wit zand en rotsen met wat hutjeszoals het 20 jaar geleden scheen te zijn. Goedkoper dan Cancùn of Isla Cozamel, maar wel erg toeristisch en voor alles kan je weer de portemonnaie bovenhalen…

Goed, eerst Chitchen Itza. Terecht dat dit een wereldwonder wordt genoemd, erg indrukwekkende site. Toch de meest tegenvallende van allemaal…. Ten eerste mocht je nergens meer op of bij, zelfs het wereldberoemde observatorium was afgesloten voor het publiek, net als het nog beroemdere Palacio, dat na de Tempel van de Zon de meest indrukwekkende klim schijnt te zijn. Ik snap het wel, ze hebben gewoon te veel bezoekers en het spul kan toch maar liefst de eeuwigheid trotseren, maar voor de 10 dollar pp. entree kunnen ze toch, net als ze in Mexico City hebben gedaan met de Templo Mayor, een soort stellage rond de tempels bouwen om de reliefs en zo wel van dichtbij te bewonderen… Ook bewegwijzering of bordjes bij de tempels was te veel gevraagd! We hebben een uur gezocht naar het observatorium… Tegenvaller, zeker nu ze de grote eer hebben een Wereldwonder te zijn.

Gelukkig waren we heel vroeg gekomen, om 9u waren we er. We konden rustig slenteren tussen een paar oprecht geïnteresseerde toeristen, en hier en daar begon een slaperige inlander zijn toeristenkitch uit te stallen. Twee uur later het eerder een marktplaats geworden van het ene kraampje kitch na het andere, met kooplui die gerust kunnen tippen aan die uit India qua enerverende opdringerigheid.

We gingen naar de uitgang, een hal die ondertussen was omgetoverd ineen gonzende drukte die doet denken aan Walibi op een topzondag. Wij ons met een ijslimonade geïnstalleerd op een bankske en ons is goed vrolijk gemaakt over de rijen en rijen dikkevette Mexicanen, nog vettere Amerikanen, dillend wit vlees in wansmakelijke bermuda’s en schreeuwerige t-shirts. En drommen bejaarden met sokken in sandalen, de ouwe vertrouwde Nikon camera aan den geps gegord. En Japanners. Hordes.

De hele massa werd als een dikke oneindig vloeiende brij uitgespuugd door gigantische airconditioned bussen, met een package deal inbegrepenbij hun 14-daagse vakantie in de Mexicaanse Rivièra. Cultuur was erg ver te zoeken… In luid Hollands of met nasale Amerikaanse klanken werd er veel te veel geld geboden voor de afgrijselijke glazen piramidetjes, onyxen dodenmaskertjes en houtsnijwerk “real Mayan art”(made in China). Of de onvermijdelijke t-shirts die 9/10 verwijzen naarhet favoriete tijdverdrijf van dat type toerist: zuipen.

Goed gelachen.

Daarna bracht het kevertje ons weer braaf 200km terug naar Mérida, waarwe gingen logeren in Trinidad Hotel, het wat chiquere broertje van die maffe galerij. Martin had het wat gehad met de vreselijke warmte hier (30-35 graden en ’s middag nog een paar graden warmer) en heeft ons getrakteerd op een airconditioned kamer. ’s Middags nog wat gekuierd door de binnenstad, lekker sorbetje gegeten en daarna ons gedompeld in de jaccuzi op het dak van het hotel. Ik dacht nog even aan mijn tan tewerken, maar helaas, een tropisch onweertje bracht iets teveel verkoeling daarvoor. Dan maar siësta op de lekker frisse kamer. Ik heb vorige week een Isabel Allende gekocht en die vordert flink.

’s Avonds lekker gegeten en toch maar weer eens gewaagd aan die dubbele margerita… Hipzzzz…

De volgende ochtend vertrokkken we met een vijf uur durende -zeer oncomfortable wegens blokkerende blaas en hoge behoefte- busreisnaar Cancùn, waar we een ferry namen over het bijna onnatuurlijkblauwe water. Denk aan die blauwe Gattorade-flesjes: zo blauw! Pijn aande ogen gewoon! En zo naar Isla Mujeres.

Onze intrek genomen in een fris hotelletje en verder niet veel gedaan, wat wandelen tussen de honderden toeristenshopjes, cafeetjes en restaurantjes. Heerlijk gegeten en beetje veel bier gedronken: doordat het hier toeristisch is, is alles hier Hora Feliz 🙂

Vannacht twee keer wakker geworden: 1x van de hoteleigenaars die een echtelijke ruzie hadden, en 1x vanwege een donderslag zo luid dat ik dacht dat AlQuaeda ter plekke een bomoefening hield. Een lekker onweertje trok over het eiland, de beelden vanop televisie van platliggende palmbomen en stromend  water door de straten was hier door het raam te zien. Gisterenavond hadden we trouwens even CNN opstaan op de hotelkamer, en toen kregen we het Breaking News te horen dat er zich zonet een vliegtuig in San Paolo in een gebouw had geboord. Daarnet ook breaking news op CNN: een grote ontploffing downtown Manhattan, bleek een elektriciteitscabine te zijn. Spannend allemaal! Ik durf de teevee nietmeer opzetten, wie weet wat gebeurt er dan nog allemaal….

Oh ja dit filosofisch gedachtetje komt omdat we vandaag teveel in dezon hebben gezeten, vanochtend vroeg op het witte strand engezommen in de blauwe lauwwarme zee (zelfs met een rog van een meter doorsnee), vanmiddag met een scootertje zeeschildpadden bekeken in de Turtle Farm, gelachen met de 60 dollar die ze vroegen om met dolfijnen te mogen zwemmen (hordes vet blank kermisvolk stond er aan te schuiven natuurlijk) en een half uurtje gemijmerd aan de meest kristalheldereblauwe golven die woest op de rotsen kapotsloegen aan een eindelijk eens gratis strandje hier op de Isla.

Nu weer internetcafé en dan… tja, Cuba Libre met bijpassend voer of toch dat gezellige tentje van gisterenavond? Ik ga eens informeren wat lobster hier kost, want in Celestun had ik zeevruchtensalade en die kreeft erin was niet minder dan Goddelijk…

Nu ja… groeten uit Paradijs, waar we nog tot vrijdag blijven. Dan gaan we terug naar Mexico City, tot zondagavond, wanneer we weer naardat saaie grijze Belgenlandje mogen…

Allez mannekes, als ik het zo lees gaat jullie vakantie nog beginnen (Parijs, Lesbische Eilanden, Mexico, rondritten door la Douce France, aannemers bezoeken…), en wij blijven nog even in het zonnetje!
Morgen staat ons vergapen aan Cancun op het programma, Mexicaans Benidorm zegmaar. Tussen het zonnen op de tropische stranden dan toch (en tussen de onweersbuien door, het kan hier stevig spoken!).

Buenas Noches!