Van autopech tot motorpak

Zaterdag naar twee motoren gaan kijken: een zeer foute afgeleefde Honda Revere uit 1990 met wat werk aan en later een glimglim-Suzuki 750 Reverebij een dealer. Heel verleidelijk, vooral de garantie. Lichte domper: de prijs was echt niet haalbaar voor mijn budget, nee ook niet toen ik een jas erbij kado beloofd kreeg… Nee de Revere past kwa look en prijs toch heel wat beter bij mij en als de proefrit volgende week niks raars oplevert wordt dit hem… ben wel helemaal verkocht. Ik vind hem eigenlijk wel stiekem een beetje prachtig. Wel eerst even mijn voorlopig rijbewijs op zak, maar daarvoor moet ik de theorie afleggen. Ik ga de weg niet op zonder.

Later die dag een korte aanwezigheid op de Huppelmeeting in Dessel om daar Jeroen-stickertjes uit te delen en nog wat bij te Huppelpraten met oude bekenden.
Daarna ben ik naar Hoofddorp gereden met mijn (door diverse Huppelaars als mooiste auto van de meeting bestempelde) Doortje vol planten van het inderhaast overvallen tuincentrum Pelckmans.

Zondag een diepgravende (letterlijk) maar creatieve dag in Martins tuin.Toen ik in een perk rond de nieuwe vijver een paar planten wilde zetten bleek de ondergrond te bestaan uit zandbakzand… daarop had het vroegere terras gelegen. 30 cm onvruchtbaar wit zand! Daar groet nog geen onkruid op!

MartinstuinGelukkig komt er vanachter in de tuin later nog een terras en daar lag wel goede bosgrond. Dus een paar uur flink gegraven aan beide kanten en het witte zand verwisseld met het zwarte. Straks nog een cm of 5 compost erdoor werken en dat komt helemaal goed. Mijn rug daarentegen…

Maandag was ik heel vroeg in Hoofddorp vertrokken om de ochtendspits en de voorspelde herfststorm voor te zijn… om ineens te stranden op de pechstrook ter hoogte van Delft, op de ANWB wachtend toekijkend hoe de spits voller en voller werd en de wolken loodgrijzer. Waarom ANWB? Wel, het stekkertje van de bobine was afgebroken, zoveel was mij duidelijk. Toch, met geen mogelijkheid vond ik een afgebroken draad die richting kabelboom of schutbord ging… Nu hebben Jeroen en Pieter 2CV zich al meermaals uitgeleefd op Dora’s kabelboom in verband met de LPG, dus even zelf gaan beslissen welke draad ik nu eventjes naar het stekkertje moest trekken… nee. Dat liet ik liever over aan iemand met goed gereedschap en een multimeter, zoals bv. een meneer van de ANWB.

Echter, de ANWB-meneer keek ook al hulpeloos naar de kabelboom en besloot me toen naar een Citroënspecialist te slepen. Daar keek men ook al bedenkelijk en de paniek sloeg echt toe toen ik vertelde dat het een visamotor was en een LPG-installatie, want pffff das dus met van die prehistorische computers en dat hadden ze in geen jaren gezien. Zij konden ook niet meteen bedenken hoe en wat dus heb ik de enige nog levende persoon gebeld die deze auto technisch kent en die belde me even later terug met de mededeling dat hij de toerentellercomputerdraad had verbonden met een LPG- draad en die verbinding had doorverbonden met stekkertje van de bobine. Die tweede verbinding was dus totaal afgebroken, zonder spoor na te laten. Niet moeilijk dat we het niet vonden! De Citroën-meneer heeft me daarna op 1 minuutje kunnen helpen met een draadje en 2 stekkertjes en Dora was weer mobiel.

Toen ik vroeg wat ze van me kregen was het olijke antwoord "een punthoofd" en ik mocht onder vriendelijk gezwaai weer richting Antwerpen kachelen, waar ik mijn baas kon uitleggen waarom ik zo laat en met zwarte handjes op het werk verscheen.

Jeroen heeft vast een heel lollige voormiddag gehad, grinnikend op zijn wolkje.

Vanochtend (dinsdag) ben ik dan eventjes snel 47/50 gaan halen op mijn theoretisch rijexamen en savonds heb ik om dat te vieren een heel goeie motorjas en bijhorende broek gekocht. Duurder dan gepland, maar de jas was een zeer gunstig eindereeksje, met de beste materialen als kevlar (de beste bescherming tegen schuifschade) en goretex (ademend en wind/waterdicht), met twee uitneemjasjes voor de extra kouwelijke griet en extra stevige maar soepele beschermdelen, op schouders, ellebogen en de rug. Lekker lang en heel stevig.  Weer een beetje veiliger straks!

Liever een brakkere motor dan een slechte bescherming.

4 gedachten over “Van autopech tot motorpak

  1. ma

    zozo,joke gaat stiekem motorrijlessen volgen.. Sinds wanneer ben je een motorfreak geworden ??? zo gevaarlijk !ik hou mijn hart al vast…by the way :proficiat met de examenuitslag !

  2. Joke

    hei mams, don’t worry, zoals je kan lezen staat bij mij alles in teken van de veiligheid, ik wil gewoon lekker rustig ergens kunnen rijden, het is zeker niet de bedoeling te gaan “scheuren” of gevaarlijke toeren uit te halen. Gewoon weer een zoveelste bevlieging van ons jookske 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *