De aankomst boven Mexico City was niet minder dan indrukwekkend enspectaculair te noemen. Wat een gigantische stad. Fe-no-menaal groot.Waar London of Parijs al groot lijken vanuit de lucht, dan is dit elkeEuropese hoofdstad naast elkaar gelegd. Er kwam maar geen eind aan.Jammer genoeg was het heel regenachtig en mistig, zodat je de tweevulkanen en de rand van bergen rond Mexico niet goed zag liggen. Hetregende zelfs een beetje toen we uitstapten.

Om 17u lokale tijd waren we gearriveerd en een uur later stonden we inde koloniale kamer van ons hotel, een groen en bloemrjik oasetje middenin de Zona Rosa, de wat chiquere winkel en uitgaansbuurt zeg maar. DeMeir en de Groenplaats in het groot. Eerste indruk van deze barrio:geen verschil met elke andere grote stad. MacDonalds, Burger King,Kentucky Fried, etc.

Een goeie tip om de jetlag te overwinnen is wakker blijven tot eennormaal slaapuur, maar dan direct in de lokale tijd. Dus wij wat gaanwandelen in deze winkel- en uitgaansbuurt tot we letterlijk in elkaarstortten van vermoeidheid. Logisch, want met 7u verschil zat onzebiologische klok al ergens richting de volgende morgend. Dan is het detruk om te slapen tot een opstaanuur lokale tijd, dus tot een gat in demiddag volgens ons ritme. Maar dat was geen probleem, van 22u tot 7uaan 1 stuk geronkt. Mooi. Dag 1 overleefd.

Dag 2

Uiteraard stond het anthropologisch museum als eerste op het programma.Dit wereldberoemde grootste anthropologische museum geeft de helegeschiedenis van Mexico weer van het prille begin tot nu. Fantastischmooi. Wat een aardewerk, potten, beelden, maskers en… en… en…hebben ze daar verzameld, en dat allemaal uitgestald zonder saai tezijn, integendeel. En het is een goeie leidraad voor je verdere reis:dan weet je al een beetje wat je te wachten staat en kan je het kaderenstraks. De Olmeken blijven mijn favorieten.

Lessons learned today:

• een draagbare hoorgids is totaal overbodig als je kan lezen.Weggegooid geld dus. Hetzelfde geld voor boekjes en gidsen die jeworden aangeboden: alles wijst zichzelf uit.
• Restaurants bij dergelijke musea of bezienswaardigheden zijnpeperdure toeristenfuiken. Na een zeer karige maaltijd was eigenlijkons dagbudget al ver overschreden…
  Later bij het uitstappen van de metro was een overheerlijke taco met vlees en groentjes slechts 1 dollar en 100x lekkerder
• Malariapillen zijn vies
• Jetlag overwin je niet op 1 dag dus om 21u lag ik al te ronken
• Je eigen koffie en een waterkokertje meebrengen is superdeluxe.
• De metro is een ideale manier om te reizen door de stad, kost geen drol.
• Ontbijten doe je ideaal met een grote bak fruit, overgoten methoning. Te krijgen op elke straathoek en lekkerder dan lekker, metverse mango, meloen en papaya.
• Mexico is best duur, een dagbudget van 25 euro pp. all in, is krap.Heel krap. Zeker in de stad. Maar, das dan weer ineens de backpackerssport om daar mee rond te komen.

Dag 3

Vandaag weer vroeg opgestaan om het hoogtepunt van de Aztekenrestantente gaan bezichtigen, de gigantische stad Theotihuacan. Metro in, busin, door de eindeloze sloppenwijken van Mexico gereden en daarna langseen lange lange rij verkopers van toeristentroep tot in de stadgewandeld.

Mooi… een stapeltje stenen met een trappetje. Tja… trappetje op danmaar he. Oh nee wacht, dit is best mooi: de tempel van Quetzodinges, degevederde slang, had onder de huidige laag nog een oudere laag, metallemaal chique beelhouwwerken. Die hadden ze blootgelegd. OK, dan ookmaar langs de ellenlange en best indrukwekkende Laan van de Doden totaan de Tempel van de Zon en die van de Maan. Erg mooi. De Tempel van deZon is de derde grootste ter wereld, de grootste ligt in Cholula(overmorgen gaan we daarheen) en de tweede is die van Cheops.

Dit om een idee te geven van wat een mooie klim we hebben gedaan, wantuiteraard dient zo´n Aztekenmonster om bedwongen te worden. Tja diepriesters offerden hier regelmatig mensenharten, en als die dusdagelijks die trappen op en neer konden rennen met een paarweerspannige terdoodveroordeelden aan de hand, ach dan moesten wijweldoorvoede blanke toerisen dat ook even kunnen? Toch?

Laten we zeggen, dankzij op elk tussenplateau te rusten en te drinkenhebben we de 70 meter hoge supersteile trappen overleefd. Die ijlelucht is niet te onderschatten, dit ligt allemaal op 2200-2800 meterhoogte. De zon viel mee, de afgelopen dagen is het meer bewolkt danzonnig geweest en de temperatuur ligt niet ver boven de 22-23 graden,smorgens en savonds is het zelfs koud. Blij da´k een vesje bij heb! Eneen regenjasje, want nu en dan kan het flink plensen.

Lessons learned today:

• Amerikaanse toeristen zeggen elke 5 seconden "oh my god" en met een nasalere stem dan de Nanny
• Eigen boterhammetjes (gesmeerde sandwishes, te koop in elkesupermarkt hier en spotgoedkoop) meebrengen is een prima verweer tegende toeristenfuik en zeker niet minder lekker.
• Een literfles water bij de hand is geen overbodige luxe
• Zonnecreme ook niet, zoals Martin vanavond vast gaat ontdekken als hij zich omdraait.
• Stevige wandelschoenen zijn in Theotiuacan te prefereren bovensandalen wegens gigantische kolonies grote rode mieren en je wil ook defantastische reuzencactussen ook van dichtbij bekijken.
• Pluk geen cactusvruchten want die naaldjes zitten drie uur later nog in je vingers
• Er leven hier veel andere vogels dan bij ons, alleen de duiven en mussen zijn hier krak hetzelfde.
• Van kilometers slenteren in een groot museum word je moeër dan vaneen dag tempels beklimmen en daar krijg je ook meer lage rugpijn van,tenminste als je zoals ik een zittend bestaan leidt. Nee tempeltjeklimmen is goed alternatief voor BBB, dat dan weer wel!

Nu omkleden en dan de stad in, voor een lekkere maaltijd… al hebbenwe stiekem toch alweer een taco op, op een marktje, nu eentje voor maareen halve euro. Komt helemaal goed met dat dagbudget!