1 juli

Gisteren nog even naar het Hard Rock Cafe geweest. Nu ja… even… wezijn dankzij Martins feilloze richtingsgevoel een wandeling vanettelijke kilometers rijker geworden, goed voor de billekens zeg maar.Want 1 ding is zeker: kilometers leggen we hier wel af te voet!Uiteindelijk toch het prachtige gebouw gevonden, al zijn we wel 5x deverkeerde richting uitgestuurd door grapjassen van Mexicanen.

Maar de fahijtas en de margeritas waren subliem en daar deden we hettoch voor? Ah ja, dát en het HRC t-shirt, dit keer een rock angeldesign van Shakira.

Dan onze laatste dag Mexico City, savonds zouden we vetrekken naarPuebla. Dus vroeg op, rugzakken achtergelaten in het hotel en op wegnaar het historisch centrum want dat moesten we toch gezien hebben. Opde Paseo de Reforma, de grote doorgaande weg door de stad, zagen weveel mensen op de been met vlaggen met daarop iets met Democracia.Wisten wij veel dat we een uur later in Mexico´s grootste betoging ooitzouden belanden… Tegen de fraude in de presidentiele verkiezingen van2006.

Op het Zócalo (hoofdplein) kwamen wij aan samen met duizendendemonstranten, van alle democratische partijen van Mexico, allemaal metvlaggen en trommels en t-shirts met de naam van de man die volgens henhet alleenrecht zou hebben gehad op de presidentiele post in 2006. Ja,zelfs de zwaar Stalinistische partij die ocharm met een paar man op debeen was vond dat hun man de enige echte President van Mexico moestzijn!
Tussen de demonstranten groeide het aantal eetstandjes,kledingverkopers, rommelverkopers kwadratisch per minuut. Zakendoen zitde Mexicanen wel in het bloed!

Goed, na een half uur lachend de sfeer te hebben geproefd, toch maargedaan waar we voor kwamen: de kathedraal in gedoken, waar net eenmassadoop aan de gang was, oh, en een massacommunie ook… De priestersprak met een megafoon, maar hij kwam amper boven het gescandeer van ophet plein uit. Terug naar buiten, ondertussen stonden er al zeker 100draagbare weecees en stond de tweehonderdkoppige (minstens) GuardiaPresidental met zeer zwaar geschut klaar. Tienduizenden mensen, allekleuren geuren, ouderdommen en politieke strekkingen… Het plein zatpotdicht met Mexicanen en vlaggen.

Maar goed, we gingen toch naar de Templo Mayor, een schitterend stukjearcheologie in het midden van de stad: de grote Aztekentempel die zeonder een plein naast de kathedraal hebben ontdekt in de jaren ´70 enpas in de jaren ´80 hebben opgegraven. De Aztekenheren vonden zichzelfaltijd erg belangrijk: dus elke keer als er een nieuwe heerser kwam,bouwde die een laag over de "oude" tempel heen. Dus bestond deze TemploMayor al uit 7 lagen, toen de spanjaarden kwamen, die hem platgooidenen er hun eigen stad overheen bouwden.

Wat ze hebben opgegraven is nochtans niet minder dan indrukwekkend tenoemen. Heel heel knap. Tussen de muren en beeldhouwwerken ontplooitzich een heel verhaal van 2 eeuwen Azteken en hun religieuze beleving.Tempel naast tempel naast tempel…

Dat proefde naar meer dus wij ons proberen een weg te banen richting derest van het historische centrum. Ja, tarara. Ondertussen was devlaggenmassa al zwaaiend en vendelend in gang gekomen en doorheen demassa toeschouwers wriemelen is iets wat je niet voor je hobby doet.Het hele historische centrum zat dicht en ik had er geen zin in: je zalmaar zien dat hier een rel uitbreekt met al die aanwezige Guardia,Policia, vendelende Marxisten en andere demonstrerende heethoofden. Desfeer was wel uitermate tof en relaxt, maar ik had het gevoel dat ALSer iets zou gebeuren, dit Breaking News op BBC World zou zijn. Datwouden we even niet van dichtbij meemaken. Iets deed me namelijkvermoeden dat de Mexicaanse Policia iets minder zacht zou optreden alsde onze… En die honderdduizenden mensen elkaar vertrappelend… Nee,we zouden maar best naar Puebla vertrekken.

Dus onze rugzakken opgehaald, dan met die zware bepakking in eensnikhete en overvolle metro in (wat is reizen toch plezant!) en dan inde autobus met ijskoude airco richting Puebla. Daar besloten om meteeneen camione (hobbelige stadsbus) te nemen richting Cholula, een aardigdorpje aan de voet van de vulkaan Popocatlepetl, die zich echterdoorheen de hardnekkige wolken niet liet zien, tenzij helemaal in hetbegin van de reis, als een besneeuwd topje boven de rest van de bergenuit. Zijn zus Iztahuaccl liet zich al helemaal niet zien.

In Cholula was alles helemaal uitgestorven, wat een verschil met eenpaar uur geleden! Zondagavond in een katholiek land, tja dat zit in dekerk of neen… voor het voetbal want het was ook nog eens eenbelangrijke match in de Cup SudAmericàn.

Onze intrek genomen in Hotel Reforma, een wat oud hotelletje met op debinnenplaats ALLES knalroze geschilderd. De kamer binnenin was al watsoberder maar goed, douche en bed, wat wil een mens nog meer?
Oh ja… eten! Wij naar het enige etablissement gegaan wat open leek"Tacos Tony" en zoals de naam al deed vermoeden was het eten geenaanrader. Maar de buik zat vol en de ogen werden moe dus bed in.

Lessons learned today

• De weg vragen is eigenlijk overbodig: ze sturen ze naar waar ze jewillen sturen, ongeacht of het nu juist is of niet. En verstaan doe jehen toch niet.
• Mexicanen zijn vriendelijk maar ze spreken snel en binnensmonds, envraag je om het te herhalen of zeg je "no comprendo" dan herhalen zebereidwillig gewwon wat ze net zeiden, op hetzelfde tempo. En dus weetje nog niks.
• Mexicaanse Farmacia Paris in het historische centrum is een absolutemust: een pillenfabriek zonder weerga. ALLES kan je hier krijgen en noggeeneens op doktersvoorschrift. Janssen: eat this!

2 juli

Vandaag stonden er drie kerken op het menu. Eerst een lekker Mexicaansontbijt op het Zócalo en daarna met de bus naar de eerste, inTonanzintla (ik spiek nu even in de Lonely Planet want die naam wilmaar niet in mijn geheugen). Maar de kerk wel! Wat een ongelooflijkgrappige opeenstapeling van duizenden kopjes en afbeeldingen in demuren, pilaren, altaren enz verwerkt! In leuke kleurtjes en goud.Bombastischer kan niet gewoon. Wel mooi, het vormde allemaal wel eeneenheid, die kleurenpracht. Ook werd je bijna bedwelmd door de geur vanverse lelies, die in gigantische boeketten rond een lijdende Christusstonden.

Daarna te voet twee kilometer richting kerk nummer twee, in Acatapec.Onderweg nog even gestopt op een typisch Mexicaans kerkhof, geweldig!Bloemen zo ver het oog kan reiken, van geplante dahlia´s en geraniumstot droogboeketten tot dikke bussels verse gladiolen en uitgedroogdeboeketten van weken oud, gedrapeerd rond roestige kruisjes.

De Templo San Fransisco was heel mooi van buiten, en binnen was hetiets rustiger dan de eerste kerk, al was het nog megabombastisch maaralles was deze keer in goud uitgevoerd. Waar de eerste kerk duidelijknog Indiaanse religieuze invloeden had (indiaantjes, maiskolven,diertjes) was dit theamtisch Christelijker dan Rome.

Terug met de bus naar Cholula, waar we de grootste piramide ter wereld(of de restanten ervan) zijn gaan bezoeken, nog maar een paar trappenin een heuvel helaas. Tenminste, wat opgegraven ligt. Wat bovenop dieheuvel is gebouwd, een kathedraal, was toch iets indrukwekkender, alhadden we daarna wel genoeg van kerken… We zagen nog het einde vaneen katholieke processie, compleet met gedragen heiligenbeelden en oudebesjes zwaaiend met wierrookpotten.
Het uitzicht bovenop de heuvel was fenomenaal, maar ook nu weer lagen Popo en Izta in de wolken. Jammer!!

Nu zitten we in een internetcafé in Puebla, te wachten op onze nachtbusnaar San Cristóbal, een reis van ongeveer 12 uur, vertrekt om 22u.

We hebben genoeg proviand ingeslagen en net een quesillo, een lekkerbroodje kaas met advocado gegeten. Ik heb geleerd van de vorigebusreis: airco is overvloedig aanwezig dus me toch maar een Mexicaansdeken kado gedaan vandaag.

Lessons learned today

• Altijd naar de prijzen op bordjes, kranten en menu´s kijken, als jenaar de prijs vraagt rekenen ze het dubbele tot driedubbele aan.
• In een supermarkt waar de Mexicanen zelf gaan is alles in overvloed te krijgen en aan normale prijzen.
• Er bestaat lekker limonadepoeder om je fles mineraalwater te pimpen.
• Een veelkleurig Mexicaans deken in een gewone volkse stoffenwinkel is de helft goedkoper dan in de toeristenshop ernaast.
• In een stadsbus zit je liever niet boven het wiel, en zeker niet met een volle blaas
• Heb altijd weeeceepapier bij en gooi het ook altijd in een bakjeernaast, doorspoelen doet het niet. Genant als er wachtenden na je zijn.