En dan sta je vroeg op
om te pakken
en te zakken.
Maar de koffie smaakt
en het pakken gaat traag
en het is al snikheet
als je eindelijk vertrekt.

En het wordt heter.
En heter.
Dan gebeurt het
-de helling te steil,
verkeerd ingeschat.
En dan gaat de motor plat
je houdt hem niet,
al rij je stapvoets slechts.
Versnellingshendel afgebroken,
gelukkig kan je
ermee nog rijden
en heb je zelf niks
een grote blauwe plek
misschien.

Maar de schrik zit
er een beetje in
en ook al doen
een fruitsalade en ijskoffie
in een prachtig hotelletje
langs de weg
wreed deugd,
En ook al lukt het rijden wel
(je leert gelukkig
van je fouten)
Maar toch…
De hitte,
-heel extreem vandaag
42 graden
in de schaduw
en vochtig als een sauna-
je onzekere rijstijl nu,
de motor die niet lekker
meer schakelt
(morgen naar laten kijken),
en de zeer uitdagende route
maken de gedachten
minder vrolijk,
het gemoed
minder positief.

Niet de topdag
van de vakantie,
zeg maar.

Gelukkig stop je onderweg
aan de fish cave.
Een parkje
met veel vis
in een grot,
en drankjes,
wat wandelen,
beestjes fotograferen.
Rust.
Ook int hoofd.

Dan rij je de laatste
25 km naar Mae Hong Son
en het gaat beter.
En je rijdt een
toertje door het stadje
en stopt bij Friend’s Place
uit de Lonely Planet.
Super goedkoop
en vriendelijk.
En  je ontmoet er leuk volk
om de avond mee
door te brengen.
Twee knappe Italianen
En een cute Aussie.

En je geeft toe:
de dag
kon slechter eindigen…