Aardbeiveldje

Wat ben ik blij dat ik een half jaar geleden het boek “De vierkantemetertuin” heb uitgeleend uit de bib!

Het wees me op een populair en zeer eenvoudig principe: je maakt vierkante verhoogde bakken van een vierkante meter en vult die met aarde. Je deelt deze daarna op in 9 of 12 deelbedden. Hierop teel je diverse groenten bij elkaar, ieder op zijn eigen vierkantje van 30-40 cm.

Voordelen zijn legio:

• Meer opbrengst per vierkante meter: doordat er niet op de grond gelopen wordt, blijft de grond losser en kan er maximaal tegen elkaar geteeld worden. Hierdoor krijgt ook onkruid minder kans.
• Door combinatieteelt kan je planten bij elkaar zetten die elkaars natuurlijke vijanden verjagen of elkaar ondersteunen. Afrikaantjes, uien en worteltjes verjagen elkaars aaltjes en andere beestjes. Goudsbloem ontsmet de bodem tegen diverse soorten wortelziektes. Bonen vullen de grond met stikstof, voor gulzige buurplantjes ideaal. En zo zijn er honderden combinaties.
• 

  De voorzieningen: water en compost

  Je zet in principe weinig van dezelfde planten bij elkaar. Daardoor loop je minder kans op ziektes en parasieten dan op een groter veld.

• Met wat slimme planning kan je op 1 vierkante meter een interessante wisselteelt voeren, met bv. 3 oogsten per seizoen. Zomerteelt volgt de vroege vogels op en in september plant je je winterspul.
• Rond de bakken maak je paadjes, van gras of onkruiddoek of houtsnippers: dit is je onkruidarme werkdomein. Je kan makkelijk knielend of hurkend bij de groentjes, en je kan rondom de bak overal gaan zitten, zodat je jezelf niet moet forceren.
• Sierlijk: de combinatie van verschillende groenten door elkaar kan niet alleen nuttig zijn, maar ook wondermooi. Door er wat bloemen of mooie kruiden tussen te planten, kan je van de bedden kleine schilderijtjes maken.

Toen ik dat allemaal las, was het alsof een hele puzzel in elkaar viel. Dat was een combinatie van alle technieken die ik zelf al had uitgedacht. Dit principe was de missing link tussen al mijn wilde tuinplannen!

Paadjes aanleggen en verhoogde bakken

Dus ben ik dolenthousiast beginnen plannen. Mijn eigen versie hiervan zal bestaan uit vijf langwerpige bakken van 6 meter bij 1m20, met paadjes van 80cm rondom, met onkruiddoek bedekt. In totaal zal elke bak 45 miniveldjes herbergen. Elke bak zal min of meer zijn eigen seizoen kennen, omdat dat mij het meest praktische lijkt.

De eerste bak, de vroege lentebak, is al bijna klaar. Rode en witte ajuinen, olifantslook (oerprei), twee soorten knoflook, erwtjes, artisjokken, diverse soorten en kleuren worteltjes, gekleurde bietjes, pluksla… Hier en daar een dahlia, een bedje afrikaantjes (kunnen later uitgezet worden), etc.

Met wilgentakken de miniveldjes markeren

En ja, op je knieën minituintjes inzaaien is erg aangenaam. Het zand was al lekker warm van de voorjaarszon. Voordeel van werken met die minibedjes is dat ik nu ook veel gecontroleerder te werk ga: geen 28 bieten inzaaien “omdat het kan” maar 6 bieten per oogst maximum. Door bv. iedere maand een nieuw vierkantje in te zaaien, heb ik de hele zomer lang verse bietjes, en niet 1x een helse klus om 28 bieten te oogsten, verwerken en invriezen. Daar heb ik me vorig jaar aan vergaloppeerd: op een hectare grond kan je veel kwijt, dus ging het in extreem grote hoeveelheden. Maar 6 meter pastinaak op een rij is gewoon belachelijk veel. Acht witte kolen in 1x ook. De aardappeloogst is voor de helft kapotgevroren, gelukkig maar, want ik ben nu nóg aan het eten van de rest.

Fresh start

Ik heb de afgelopen tijd 125 diverse soorten groentenzaad en knollen verzameld. Allemaal krijgen ze hun eigen vierkantje(s). Veel aparte, oude of Latijns-Amerikaanse groenten. Of de alom bekende groentjes, in maffe kleuren. Gele bloemkool, paarse paprika of rode savooi.

Diverse soorten aardappels komen op een apart veldje. Aardbeien hebben ook een eigen veldje, daar komt strak nog ander kleinfruit bij. Tenslotte plan ik als blikvanger een veldje met de drie zusters: maïs, bonen en pompoen. Maar uiteraard geen gewone standaardsoorten.

Er volgt nu nog even een hele puist werk: ik moet nog 5 bakken construeren van afvalhout, de paadjes aanleggen en bedekken met onkruiddoek, al die bakken omspitten, etc. Maar ik weet nu al dat met deze voorbereidingen, het werk deze zomer aanzienlijk minder gaat zijn. Vorig jaar heb ik alleen maar gewied, gewied gewied en belachelijk grote oogsten verwerkt. Dit jaar plan ik veel meer te genieten. Met een luierhoekje en een grasveldje met speeltuigjes voor Rosa en een hangmat voor mezelf.
En elke avond verse groentjes uit den hof.

Ik ben in ieder geval verdomd blij dat ik dat boek uit de bib had ontleend!