Categoriearchief: Mamalijntjes

Ribbenleed

Afgelopen weken
bronchitis gehad
wijsheidstand laten
trekken ook.

Veel ziekskes geweest
veel op de zetel gelegen
zonder energie.

En dat met een lijf
dat steeds lastiger
een gemakkelijke
houding vindt.

Zeker als je
door het hoesten
een rib hebt gekneusd.
Dat was al best lastig
en pijnlijk soms.

En zeker
sinds gisteravond
de pijn in de linkerkant
extreem is geworden.
Lachen met Nigel Williams
deed vreselijk pijn.

De hele nacht daarna
gejankt van ’t zeer
geen enkele houding
was pijnloos.

Bij het opstaan iets beter
maar veel kan ik niet doen.
Mijn linkerzijde
ligt volledig in puin.

Zucht.
Laatste loodjes?
Ze wegen echt
wel zwaar.

En dat terwijl
de stad feestviert
en ik erbij wil zijn šŸ˜‰

Ouderhulp

Dankzij mijn ouders
hangen kastjes
geraakt den buro
in orde,
het huis
aan kant.

Het terras proper
rommel weggegooid.
Gang geschilderd.

Zo van die dingen
waar je prima
mee kan leven
maar als ze
gedaan zijn
is het toch wel
super de luxe.

Zodat ik ook
meer kan
concentreren
op de komst
van mijn kleine
prinses.

Merci oma en opa!

Tijd

Is een raar begrip,
zo heb je te weinig
dan weer teveel.
Zo kruipt hij
dan vliegt hij.

Vliegen is toch wel
de snelheidsmeting
van de laatste dagen.

Terwijl ikzelf kruip.
Langzaamaan,
maar met meer rust.
Sta versteld
hoe zen ik soms
kan zijn.

Behalve
als ik in bad wil
en het water
gatlauw blijft.

Goeie punten

En weer keeg het kuiken
goeie punten
van mevrouw doktoor.
3 kilo 350
al perfect ingedaald
en mama heeft al braaf
een cm opening.
Scheelt toch al snel
een aantal weeƫn straks.

Beweegt prima
en is flink gemiddeld.
Maar weer geen snoetje.

En ze zit daar goed.
Het zou nog wel eens
een nieuwjaarsbaby
kunnen worden.
Dan toch maar
een feestpositiejurk kopen?

Langzaam maar zeker

Met 1 ding had ik
geen rekening
gehouden
met mijn bevallingsverlof
die laatste weken
zijn vermoeiend
je lijf
is onhandig.
Dus de geplande
vooruitgang
vordert met een beetje
vertraging.
Met meer pauzes
en rustperiodes.

Maar desondanks
raken de kleertjes
gewassen,
het huis
op orde,
kleine klusjes
gedaan.

Opa en oma
komen regelmatig helpen
en langzaamaan
komt het helemaal goed.
Mijn huis is zelfsĀ bijna
zoals ik het drie jaar geleden
al had willen hebben.
Wat deadlinedrang
allemaal niet vermag.

Week 38 – countdown progressing

Mama
heeft nu een
wel erg bolle buik
en veel honger
en dorst als een paard
en nightly cravings.
Kan steeds lastiger
zitten
hangen
liggenā€¦
Stappen en staan
gaan prima
alleen constant
het gevoel
naar toilet te moeten.
Hormonale wisselingen
variƫrend van paniekaanval
tot absolute vrede.
Baby
Wordt steeds rustiger,
slaapt erg veel.
Beweging is meer
wroetenĀ en draaien.
Is heel goed voelbaar
langs buiten en
zoekt soms de uitgang
aan mijn navel.
Heeft een steeds
duidelijkerĀ ritme.
Reageert duidelijk
op de buitenwereld.
Maar zit blijkbaar goed.
Ondanks mama’s
druk heen en weer geren
om het nest op orde
te krijgen.

Huilbui

En dan heb je een huilbui
met van die lange halen
grienen op het
scherpst van de snede
even smijten met een stoel
zelfmedelij ten top…

Zo erg en zo luid
dat de buurman bezorgd aanklopt
en je even vastpakt
en je grient even nog harder.

En daarna haal je adem
en gaat het weer.
De hormonale ontlading
geeft energie.

Dus veeg je je tranen,
trekt de stad in
koopt die laatste kleertjes
regelt de kraamhulp
doet een dut
en daarna met pa naar Ikea
en een maaltijd in het
ouderlijk nest.

Meer heeft een mens niet nodig
om een nacht gerust te slapen
en met een zonomrand
humeur
weer op te staan.
Goeiemorgen!

Om maar te zwijgen van

de permanente angst
die me nu al overvalt
voor dat kleine wezentje

Dat ik het niet goed ga doen
dat meisje niet kan bieden
wat ze nodig heeft
Dat ik de energie
niet opbrengen kan
en toch nog
teveel
aan mezelf denken zalā€¦

En ik weet wel
rationeel
dat het allemaal
wel goedkomt…
maar zo voelt het
even niet.

Voorbereidingen

De perfectionist
doe-het-al
rock-vooruit-rockers
de beuk erinā€¦

Wat een Joke
zo typisch
Joke maakt
zit er al maanden
niet meer in
en net nu ik het nodig heb
ontglipt alle inspiratie
energie enĀ lust …

Zodat ik met rommel
blijf zitten
een onaf nest
geboortekaartje
dat niet klaar raakt
een website
waarvoor inspiratie
ontbreekt
een auto waar
ik niet meer in durf.

Teveel te doen
too little time
het verlamt
in plaats van
vleugels geven.

En ja hoor,
vraag maar hulp Joke
en iedereen biedt het aan
Maar puntje? Paaltje?
Dan sneeuwt het
vriest het
ben ik zelf doodziek
gaan afspraken niet door
kan ik geen
voorbereiding treffen
niet naar Ikea
of containerpark
en blijf ik een beetje
in de kou
gefrustreerd
in een onaf nest.
Dood- en doodmoe.
Met een klok die
vervaarlijk aftikt.

Roze wolk of snotterwolk?

>Die laatste weken thuis
had ik me toch
anders voorgesteld
iedereen heeft het over
de vleugels die je krijgt
de nesteldrang,
de roze wolk.

Niet dus.
De longen
uit je lijf hoesten
de hele dag snotteren
en koppijn alsof
een aambeeld
je voorhoofd aanvalt,
de energie
van een dooie mus
zodat je nergens
zin in hebt
honger
maar geen eetlust
misselijk en moe
maar niet kunnen slapen
een humeur
om op te schieten…

Nee ik had me die laatste weken
net iets anders voorgesteldā€¦