Zaterdagochtend,
opgestaan
bij mijn ouders.
Mijn zus
al druk in de weer
met mijn neefje –
lief en schattig,
maar een handvol…
Dat dan weer wel.
Zaterdagavond
was ik gaan
babysitten bij vrienden,
het was de eerste keer
dat hun dochtertje
alleen bleef
met een ‘vreemde’.
Heel lief meisje
en ook erg druk.
In de leuke zin,
ik vond het erg tof!
Maar toch,
ik werd enorm
met de neus
op de realiteit gedrukt:
het is over met de rust!
Ik kijk er erg naar uit
maar ook
een heel klein beetje
tegenop.
Maar het feit dat ik een gemiddelde nachtrust van 4-5 uur heb de laatste tijd helpt ook niet natuurlijk 😉
Als het een troost mag zijn, korte nachtjes zijn een ouderlijke realiteit. Of je nu alleen bent of met zijn tweeën 😉
Steffen
Ik volg hoor. Alles.
warme zoen
Heerlijk, die mamalijntjes! Blijven schrijven! Ik geniet!
Merci dames 🙂
Steffen: ben jij zo solidair dat je ook prenataal mee wakker lag?
Respect! 😉
En succes met Sammetje, hoop dat ze snel stopt met huilen.
jep, nachtjes worden korter, en idd, dat maakt echt niet uit met een vent meer of minder 🙂 Lien
Een dik jaar later en met Rosa ongeveer zo oud als mijn neefje destijds, kan ik zeggen: de drukte komt zo geleidelijk aan dat het gewoon snel went. Ik vind het zelfs heel erg meevallen, ook al moet ik de hele tijd op mijn hoede zijn en vroeg opstaan enz. Ik vind het gezelligheid troef, zo leven in huis. Zolang de drein-modus niet aangaat, dat is 😉