>Een bericht op Facebook.
Van Vincent.
“Morgen ijsberen”.
De uitdaging werd wakker geschud.
Komaan Joke, ga mee!

1,5 km stevig wandelen naar Boekenberg.
Helemaal warm.
Twee zalige duiken en een stukje zwemmen.
Met een lijf van elektriek.
In water van 8,5 graden.
Daarna weer 3 km wandelen.

Ik heb een NOG!!!-gevoel.

>
Het is altijd wel wat met haar.
Dan wil ze niet van start doen
of verliest ze plots olie
of mankeert er ineens een lichtje.

Hoeveel keer wij al samen
op de pechstrook hebben gestaan
in de regen,
gestrand in de duisternis.

Er wordt best veel
tegen haar gefoeterd
geroepen,
getierd,
gesmeekt.

Maar.
Als op een ochtend blijkt
dat onverlaten
haar hebben proberen te stelen,
dan krimpt mijn hartje wel.
Ik kan me geen leven
zonder mijn Dora voorstellen.
Wil dat ook niet.

Want Doortje
is zoveel meer dan een auto.
Net zoals
mijn gestolen gereedschapskist
meer in zich droeg
dan louter gereedschap…

>

Vandaag word jij geen 34.

Weer zo’n dag op de kalender
die er mij spijkerhard op wijst
dat de wereld zonder jou
een stukje minder mooi is.

xxx

>
Ik heb een hekel
aan feestdagen.
Echt.
aan zondagen ook,
maar feestdagen zijn
dan ook
doordeweekse zondagen.

Plus.
De zomer is voorbij,
de parken zijn dicht,
en terrasjes met dit weer
doe je ook niet voor je plezier.
Ook heb ik geen lief
om tijd mee te verdrijven.

Dus!
Ideale dag voor een klus!
Na 2,5 jaar
eindelijk de traphal naar boven.
Netjes. Plamuren. Schuren.
Schilderen.

En wat hebben we vandaag geleerd?

• Klusdag is geen feestdag.
• Geen klushulp hebben
  heeft als grote voordeel
  dat niemand
  schaamtelijke foto’s maakt
  als je er uitziet als een Yeti.
• Gamma afplaktape zuigt.
  Maar plakt niet.
• Feestdagen zijn kudt.
  Want net nu is de verf halverwege op
  en geen winkel is open.

Dat wordt dus afwerken
op de volgende feestdag.
25 december was het, he?
Ik kijk er al naar uit.

>Niet meteen willen starten.
Buren wakker.
Bange blik op het dashbord,
hopelijk haal ik het
tot het tankstation.

En weer dezelfde vaststellingen.
Vrachtwagens uit Holland
kennen geen rechterbaanvak
en Golfjes geen pinkers.
Duwen is weer de nationale sport,
invoegen lukt nog steeds niet.

En nee meneren de pompiers
dit is GEEN goed moment
om mijn afrit te gaan poetsen!
Tien kilometer om en
amper verwarming…
Wie heeft het buiten
ook zo koud gemaakt?

Leuk, gedwongen spitsrijden.
Stresslevel +10.
Bedankt Ennembiejes!

>
Ik hou wel van de herfst.
Allereerst voor de kleurenpracht.
Spektaculaire luchten.
Bomen die afscheid nemen
van hun zomerjurkjes.
De kleur van groenten
noten, fruit.
De waterspiegel wordt donker.

Ook de geur!
Van verval.
Droefenis ook.
Schimmels en paddestoelen.
Het seizoen van de dood.
Maar ook van voorbereiden
van heropstanding straks.
Melancholie zit in de lucht.

Seizoen van gezelligheid
Schuilen voor de guurte van buiten
met een glas donkere wijn
of achter een wildschotel.
In een dekentje gewikkeld.
Bij loom dansend kaarslicht.
En met van die lelijke
maar comfortabele sloefen.

Nee ik hou wel van de herfst.

>Het begon als een grapje.
Op Facebook.
Op een filmpje reageerde ik:
“Een flash mob tegen Lange Wapper,
zou dat niet cool zijn?”

Een enthousiaste e-mail van Flip
overtuigde me
om het niet bij woorden te laten.
Ideetjes werden geproefd,
een groepje opgericht,
gepraat met mensen die het kennen.

Het idee kreeg vorm,
e-mails werden verstuurd.
“Flash Mob. In rouwkledij.
Begrafenis Lange Wapper.
Stadsfeestzaal op 3 oktober 15u stipt!
Stuur dit door! Geen pers aub.”

Bijna niemand reageerde,
tenzij om meestal te zeggen:
“Leuk idee maar wij kunnen niet –
veel succes!”.

Geen idee dus
wat ons te wachten stond.
Een lege stadsfeestzaal?
De ultieme afgang?

Ik had veel verwacht.
Maar niet
dat ik om stipt 15u
een rij dikke perscamera’s
en een grote groep rouwenden zou zien.

Toen we de stoet voorleidden
en achter ons
zag ik die sliert zwart
dan wist ik
dit is geslaagd!
De speech was leuk,
de reacties ook.
De rouwkamer kreeg het druk.

De pers speelde het spel,
de BAM deed zelfs mee,
omstaanders waren verbaasd.
Opmerking van de dag:
“een toffe actie!”
Zelfs de voorstanders van de brug
vonden het sympathiek.

En dat was de bedoeling.
Want in het Oosterweeldossier
laaien de emoties hoog op.
Dus gingen wij er wat over,
om de knipoog
terug naar tstad te brengen.

Merci aan de deelnemers
en sympathisanten!
En dikke merci aan Flip voor de medeorganisatie!

Links naar de aandacht:

Foto
Artikel Indymedia
Artikel Indymedia 2
FotoGordon’s Weblog
Ils Blogt

Film
YouTube – stoet
Ministerie van Agitatie – compilatie
YouTube – speech onverstaanbaar
YouTube – speech
YouTube – op weg naar de rouwkamer
YouTube – in de rouwkamer
You Tube – een minuut stilte

Pers online
Streekkrant
Zelfde artikel in De Morgen
Het Laatste Nieuws
VTM-Nieuws 3/10
ATV Nieuws 3/10

Kranten
De Morgen, Het Laatste Nieuws, De Nieuwe Gazet, Nieuwsblad, Metro

>

>Dank zij een handig kabeltje
kan ik nu
in oude harde schijven neuzen.
Ik kom er ontroerende herinneringen tegen.

Of hoe een mensenleven
in een postkaartgroot doosje past…

>Binnenkort is het zover.
Mogen we ons zegje doen
over de Lange Wapperbrug.
Akkoord met het tracé?
Ja of nee?

Ik zeg alvast NEE.
Niet noodzakelijk tegen een brug.
Noch tegen een oplossing voor de Ring.
Wél tegen het tracé.

Maar veel meer nog
tegen de manier
waarop dit dossier is gevoerd.

De desinformatie.
De arrogantie.
Het totaal naast zich neerleggen van alternatieven.
Die er zijn
en waar ik oprecht in geloof.

De inmenging.
Iedereen met een zegje
lijkt wel een belang te hebben
bij dat studiebureau
dat de brug aanbeveelt.
Dat ruikt naar Berlusconizaakjes.
Maffia Wars.

Ik zeg NEE.
Nee tegen de BAM.
Bijzonder Arrogante Misleiding.

Fuck you BAM.
Antwerpen houdt zijn mond niet.
En zegt hopelijk NEE.
NEE tegen BAM.
NEE tegen misinformatie.